Na spektakl, pełen dowcipu, muzyki i barw, składają się 2 historie: O niesfornym Jaśku, który dostrzega piękno w deszczowej pogodzie i o królestwie Bałaganu, w którym zaczynają się kłopoty z powodu zaginięcia małego pieska. Wykorzystane tu zostały elementy teatru lalkowego, choć nie są to typowe pacynki, kukiełki oraz gra w żywym planie.

Fabuła spektaklu okraszona jest skocznymi, wesołymi piosenkami, poetyckie obrazy przenikają się z nasączonymi humorem scenkami rodzajowymi. Dynamikę gwarantuje choreografia Małgorzaty Fijałkowskiej. Ręcznie zdobiona i malowana, drewniana scenografia autorstwa Barbary Wójcik-Wiktorowicz wykorzystuje tradycyjne wzornictwo i koresponduje z motywami ludowymi tworząc wielobarwny świat ludzi i zwierząt.

To ciepła, pogodna, pełna fantastycznych przygód opowieść o dziecięcych pragnieniach i tęsknotach, o potrzebie bliskości i sile wyobraźni, która sprawia, że marzenia spełniają się w magiczny sposób, nawet jeśli w realnym świecie jest to zupełnie nieosiągalne.

Czarny teatr to specyficzna, widowiskowa forma, gdzie wszystko dzieje się na czarnej scenie w absolutnej ciemności, a jedynym źródłem światła jest lampa ultrafioletowa, która rozświetla rekwizyty. I dzięki temu powstaje na scenie magia. Spektakl „Ale…cyrk…” to przedstawienie cyrkowe przeniesione do naszej czarnej przestrzeni i tak jak w klasycznym cyrku występują tutaj charakterystyczne postacie.